Ο Κύριος άπνους! Ακόμα και στην πιο σκληρή καρδιά σπάει το κέλυφος της αδιαφορίας. Παράδοξο μυστήριο. Αυτός που έχει την μοναδική εξουσία να κρίνει ζώντας και νεκρούς, καταδέχεται να καταδικαστεί και να ταφεί.

Ο Ιωσήφ με τον Νικόδημο, την Παναγία και τις Μυροφόρες καταθέτουν το Πανάγιο Σώμα Του μέσα στον τάφο, σαν λυχνάρι «υπό το μόδιον». Η Ζωή και το Φως κατέρχονται στον Άδη. Ο Ζωοδότης Κύριος σπάει τα κλείθρα του Άδη, νεκρώνει την εξουσία του, φτάνει μέχρι τον πυθμένα του και με το άπλετο αναστάσιμο φως, θερμαίνει την παγωμένη ατμόσφαιρα και ζωοποιεί τους νεκρούς.

Στους ναούς μας, το λιβάνι και τα μύρα του Τάφου αναμιγνύονται με την αναστάσι
μη αύρα. Από το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής υποφώσκει το Φως της Ανάστασης διανύοντας την τροχιά της αιωνίου χαράς. Το γλυκό της ροδοχάραμα είναι πλέον ορατό και παιανίζει στις ψυχές που η πόρτα τους είναι ανοικτή στο Φως της.