Σήμερα η Εκκλησία εορτάζει το Γενέσιο της Υπεραγίας Θεοτόκου. Είναι η πρώτη Θεομητορική εορ­τή του εκκλησιαστικού έτους, στην οποία θα επακολου­θήσουν άλλες πολλές καθ’ όλο το έτος. Μεγάλο δώρο τού Θεού ήταν η Παναγία στους γονείς της Ιωακείμ και Άννα, που δεν είχαν άλλα παιδιά. Μα πιο μεγάλο δώρο του Θεού είναι η γέννηση της Υπεραγίας Θεοτόκου στον κόσμοι είναι το προμήνυμα της σωτηρίας «Ἡ γέννησίς σου, Θεοτόκε χαράν ἐμήνυσε πάσῃ τῇ οἰκουμένη…». Ήλθε ο καιρός να εκπληρωθούν οι επαγγελίες του Θεού. Ύστερα από λίγα χρόνια, το νήπιο που γεννήθη­κε σήμερα θα γεννήση το Σωτήρα Χριστό’ απ’ αυτήν θα ανατείλη «ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης Χριστός ὁ Θεός ἡμῶν».

Χοροστατούντος του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας
και Ηγουμένου της Μονής κ. Νικηφόρου

Καμμιά γυναίκα στον κόσμο δεν αξιώθηκε την τόσο μεγάλη τιμή τής Παναγίας Παρθένου Μαρίας, που έγινε η μητέρα του Θεού στη γη. Γι’ αυτό οι γενεές των πι­στών μακαρίζουν την Υπεραγία Θεοτόκο, καθώς εκείνη προφητικά το είπε «ἰδού γάρ ἀπό τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι οἱ γενεαί». Καί κάθε ψυχή χριστιανού στρέφε­ται πάντα με το θάρρος και την εμπιστοσύνη του παι­διού προς την Παναγία, γιατί αυτή είναι η μητέρα και στο πανάγιο πρόσωπό της βλέπει ο κάθε πιστός τη δική του μητέρα εκείνη που τον θήλασε, που τον κράτησε στα χέρια της, που τον προστάτεψε και τον ζέστανε στη αγκαλιά της.

Στην Παναγία και στη μητέρα της πρέπει κάθε στοργή και αγάπη, κάθε τιμή και σεβασμός από όλους μας. Η Υπεραγία Θεοτόκος έχει τήν πρώτη θέση μετα­ξύ όλων των Αγίων της Εκκλησίας και των επουρανίων Αγγέλων. Είναι η «Ἁγία ἁγίων μείζων», ή «τιμιωτέρα τῶν Χερουβείμ καί ἐνδοξοτέρα ἀσυγκρίτως τῶν Σερα­φείμ». Όταν ήλθε στη Ναζαρέτ, κομίζοντας το ουράνιο μήνυμα προς την παρθένο Μαρία, ο αρχάγγελος Γα­βριήλ την χαιρέτησε με το «κεχαριτωμένη» και την ονό­μασε «εὐλογημένην ἐν γυναιξί».

Και η Ελισάβετ, η μη­τέρα του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου την υποδέχθηκε ως την μητέρα του Κυρίου λέγοντάς της. «Καί πόθεν μοι τοῦτο, ἵνα ἔλθῃ ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρός με;» τί τιμή σε μ’ ένα να με επισκεφθή η μητέρα τού Κυρίου μου. Κύριος είναι ο Χριστός, ο Θεός, που κρατούσε η Παναγία σαρκωμένο μέσα της. Οι ιεροί Πατέρες της Εκκλησίας έγραψαν εγκω­μιαστικούς λόγους στην Υπεραγία Θεοτόκο, στους οποίους την ονομάζουν «κοινόν τῶν γυναικῶν καύχημα» και «δόξαν τοῦ θήλεος», «σεμνόν κειμήλιον ἀπάσης τῆς οἰκουμένης» και «σκῆπτρον τῆς ὀρθοδοξίας». Και η ευσέβεια των πιστών σύνθεσε κι αφιέρωσε στη μητέρα του Θεού τους πιο ποιητικούς ύμνους, από εκείνους που βρί­σκονται θησαυρισμένοι στην εκκλησιαστική υμνολογία.

Όχι μόνο στις Θεομητορικές εορτές αντηχούν στους ορ­θόδοξους ναούς οι ύμνοι της Παναγίας, αλλά και κάθε Κυριακή και κάθε εορτή ακούγονται τα Θεοτοκία, οι ύμνοι δηλαδή προς τη Θεοτόκο, με τούς οποίους κλείνει κάθε σειρά και ομάδα τροπαρίων. Κάθε τροπάριο, του οποίου προηγείται το «Καί νῦν και ἀεί και εἰς τους αἰῶνας τῶν αἰώνων Ἀμήν», είναι Θεοτοκίο. Αλλά η Εκκλησία, σε έναν μονολεκτικό τίτλο, ερ­μήνεψε όλο το μυστήριο του προσώπου και του έργου της Παρθένου Μαρίας.

Η τρίτη οικουμενική Σύνοδος, σύμφωνα με το χαιρετισμό της Ελισάβετ και τη διδα­σκαλία των μεγάλων Πατέρων, ονόμασε την Αγία Παρ­θένο Θεοτόκον. «Ὀμολογοῦμεν τήν ἁγίαν Παρθένον Θεοτόκον, διά τό τόν Θεόν Λόγον σαρκωθῆναι καί ἐν­ανθρωπῆσαι…». ομολογούμε πώς ή Αγία Παρθένος εί­ναι Θεοτόκος, επειδή πραγματικά ό Λόγος τού Θεού και Θεός έλαβε σάρκα κι έγινε άνθρωπος. Το «Θεοτό­κος», είναι ο ιερός τίτλος της Αγίας Παρθένου Μαρίας, που εκφράζει και εξηγεί το μυστήριο της πίστεως. Το «Θεοτόκος» είναι το κλειδί της Ορθοδοξίας.

Σε κάθε ιερή Ακολουθία, όταν ακούμε το όνομα της Θεοτόκου, πρέπει να κάνουμε το σταυρό μας. Αυτό τα λέει όλα. Είναι παράκληση μαζί και ομολογία προς την Παναγία. Παρα­καλούμε και ικετεύομε την Υπεραγία Θεoτόκo να πρε­σβεύει για μας στον Υιό της και Σωτήρα του κόσμου. Και ομολογούμε πώς εκείνη, που ζητούμε την πρεσβεία της, είναι η μητέρα τού Θεού, γιατί ο Ιησούς Χριστός ο υιός της είναι ο Θεός, που έλαβε σάρκα και έγινε άν­θρωπος για μάς.

Ο Άγιος Κύριλλος Αρχιεπίσκοπος Αλεξανδρείας λέει πώς η Θεοτόκος είναι η Εκκλη­σία, ή δε Εκκλησία είναι ο ουρανός και η γη, όλος δηλαδή ο κόσμος. Κάθε φορά λοιπόν που ακούμε το όνομα Θεοτόκος καί κάνομε τό σταυρό μας, εκφράζουμε την ορθόδοξη πίστη μας, «ὀμολογοῦμεν τήν ἁγίαν Παρ­θένον Θεοτόκον». Ο Θεός δια πρεσβειών της Παναγίας μας, να μας ευλογεί να μας δίνει δύναμη και να σκεπάζει τις οικογένειές και τα σπίτια μας. «Άμήν».