Κυριακή 16 Ιουνίου 2013

[ustream id=12164348 live=1 hwaccel=1 version=3 width=480 height=416]Μετάδοση Θείας Λειτουργίας απο τον Άγιο Προκόπιο, Μετόχιο Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Κύκκου

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἐπάρας ὁ Ἰησοῦς τούς ὀφθαλμούς αὑτοῦ εἰς τόν οὐρανόν, εἶπε˙ Πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα, δόξασόν σου τόν Υἱόν, ἵνα καί ὁ Υἱός σου δοξάσῃ σε˙ καθώς ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὅ δέδωκας αὐτῷ, δώσῃ αὐτοῖς ζωήν αἰώνιον. Αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τόν μόνον ἀληθινόν Θεόν, καί ὅν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν. Ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπί τῆς γῆς˙ τό ἔργον ἐτελείωσα, ὅ δέδωκας μοι ἵνα ποιήσω. Καί νῦν δόξασόν με σύ, Πάτερ, παρά σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον, πρό τοῦ τόν κόσμον εἶναι, παρά σοί. Ἐφανέρωσά σου τό ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις, οὕς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου˙ σοί ἦσαν, καί ἐμοί αὐτούς δέδωκας, καί τόν λόγον σου τετηρήκασι. Νῦν ἔγνωκαν, ὅτι πάντα ὅσα δέδωκάς μοι, παρά σοῦ ἐστιν˙ ὅτι τά ρήματα ἅ δέδωκάς μοι, δέδωκα αὐτοῖς˙ καί αὐτοί ἔλαβον, καί ἔγνωσαν ἀληθῶς, ὅτι παρά σοῦ ἐξῆλθον, καί ἐπίστευσαν, ὅτι σύ με ἀπέστειλας. Ἐγώ περί αὐτῶν ἐρωτῶ˙ οὐ περί τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλά περί ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι. Καί τά ἐμά πάντα σά ἐστι, καί τά σά ἐμά˙ καί δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς. Καί οὐκ ἔτι εἰμί ἐν τῷ κόσμῳ, καί οὗτοι ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί, καί ἐγώ πρός σέ ἔρχομαι. Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτούς ἐν τῷ ὀνόματί σου, οὕς δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἕν καθώς ἡμεῖς. Ὅτε ἤμην μετ’ αὐτῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ἐγώ ἐτήρουν αὐτούς ἐν τῷ ὀνόματί σου˙ οὕς δέδωκάς μοι ἐφύλαξα, καί οὐδείς ἐξ αὐτῶν ἀπώλετο, εἰ μή ὁ υἱός τῆς ἀπωλείας, ἵνα ἡ Γραφή πληρωθῇ. Νῦν δέ πρός σέ ἔρχομαι, καί ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κόσμῳ, ἵνα ἔχωσι τήν χαράν τήν ἐμήν πεπληρωμένην ἐν αὑτοῖς.

Τον καιρό εκείνο  ο Ιησούς σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό κι είπε: «Πατέρα, έφτασε η ώρα˙ φανέρωσε τη δόξα του Υιού σου, ώστε ο Υιός να φανερώσει τη δική σου δόξα. Εσύ του έδωσες εξουσία πάνω σε όλους τους ανθρώπους˙ έτσι θα δώσει την αιώνια ζωή σε όλους αυτούς που του εμπιστεύτηκες. Και να ποια είναι η αιώνια ζωή: Ν’ αναγνωρίζουν οι άνθρωποι εσένα ως το μόνο αληθινό Θεό, καθώς κι εκείνον που έστειλες, τον Ιησού Χριστό. Εγώ φανέρωσα τη δόξα σου πάνω στη γη, αφού ολοκλήρωσα το έργο που μου ανέθεσες να κάνω. Τώρα λοιπόν εσύ, Πατέρα, δόξασέ με κοντά σ’ εσένα με τη δόξα που είχα πλάι σου προτού να γίνει ο κόσμος. Σε έκανα γνωστό στους ανθρώπους που τους πήρες μέσα από τον κόσμο και μου τους εμπιστεύτηκες. Ανήκαν σ’ εσένα, κι εσύ τους έδωσες σ’ εμένα, κι έχουν δεχτεί το λόγο σου. Τώρα ξέρουν πως όλα όσα μου έδωσες προέρχονται από σένα˙ γιατί τις διδαχές που εσύ μου έδωσες τις έδωσα σ’ αυτούς, κι αυτοί τις δέχτηκαν και αναγνώρισαν πως πραγματικά από σένα προέρχομαι, και πίστεψαν πως εσύ με έστειλες στον κόσμο. Εγώ γι’ αυτούς παρακαλώ. Δεν παρακαλώ για τον κόσμο αλλά γι’ αυτούς που μου έδωσες, γιατί ανήκουν σ’ εσένα. Κι όλα όσα είναι δικά μου είναι και δικά σου, και τα δικά σου είναι και δικά μου, και δι’ αυτών θα φανερωθεί η δόξα μου. Τώρα δεν είμαι πια μέσα στον κόσμο˙ ενώ αυτοί μένουν μέσα στον κόσμο, κι εγώ σ’ εσένα έρχομαι. Άγιε Πατέρα, διατήρησέ τους στην πίστη με τη δύναμη του ονόματός σου που μου χάρισες, για να μείνουν ενωμένοι όπως εμείς. Όταν ήμουν μαζί τους στον κόσμο, εγώ τους διατηρούσα στην πίστη με τη δύναμη του ονόματός σου˙ αυτούς που μου έδωσες τους φύλαξα, και κανένας απ’ αυτούς δε χάθηκε, παρά μόνο ο άνθρωπος της απώλειας, ώστε να εκπληρωθούν τα λόγια της Γραφής. Τώρα όμως έρχομαι σ’ εσένα, και τα λέω αυτά όσο είμαι ακόμα στον κόσμο, ώστε να έχουν τη δική μου τη χαρά μέσα τους σ’ όλη την πληρότητά της.