Στις αυλές και την αγκάλη της ιστορικής και θεοφρούρητης Ιεράς Μονής της Ελεούσας του Κύκκου έσυρε, για άλλη μια φορά, τα βήματά του ο πιστός λαός μας, εκζητώντας το έλεος, τη βοήθεια και τη μεσιτεία της προς τον Κύριο, για να ανοίξουν οι κρουνοί του ουρανού και να μας λυτρώσει από τις επώδυνες επιπτώσεις, που προκαλεί η παρατεταμένη ανομβρία στον τόπο μας.
Για τον σκοπό αυτό τελέστηκε την Κυριακή, 12 Ιανουαρίου 2014, Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, Παράκληση προς την Υπεραγία Θεοτόκο την Ελεούσα του Κύκκου και Δέηση προς τον φιλάνθρωπο Θεό μας, ώστε να καταπέμψει «όμβρους ειρηνικούς» προς ανάψυξη, αναζωογόνηση και καρποφορία της γης.
Των ιερών ακολουθιών προέστη ο Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυρίας κ.κ. Νικηφόρος, συλλειτουργούντων των Μητροπολιτών Ταμασού και Ορεινής κ. Ησαΐα, Ζιμπάμπουε και Αγκόλας κ. Σεραφείμ και με τη συμμετοχή Πατέρων της Μονής και άλλων κληρικών.
Στο εμπνευσμένο κήρυγμα του, ο Πανιερώτατος, αναφέρθηκε εκτενώς στη μετάνοια, παίρνοντας αφορμή από το Ευαγγελικό ανάγνωσμα, η οποία, όπως τόνισε, είναι «αναγκαία προϋπόθεση για τη διόρθωση, τον αγιασμό και τη σωτηρία μας».
«Η μετάνοια είναι το παν. Είναι η σωτηρία μας και το φως μας, είναι η ανάπαυση και η χαρά της ζωής μας. Η μετάνοια και στην επίγεια βασιλεία του Θεού, που είναι η Εκκλησία του Σωτήρος Χριστού, μας επαναφέρει, αλλά και στην ουράνια του Θεού βασιλεία θα μας εισαγάγει», είπε.
Ο Κύκκου Νικηφόρος έκανε ακολούθως αναφορά στις τρεις παιδαγωγικές δοκιμασίες (κατοχή της μισής μας πατρίδας, οικονομική κρίση και ανομβρία), τις οποίες έχουμε υποστεί «εξαιτίας των πολλών ανομιών και αμαρτιών μας, αλλά και κυρίως εξ αιτίας της αμετανοησίας μας».
«Η ανομβρία, όπως και το εθνικό μας πρόβλημα, αλλά και η οικονομική κρίση που βρήκε την πατρίδα μας, οδήγησαν τα βήματά μας εδώ στο ουρανομύριστο αυτό όρος της Παναγίας της Κυκκώτισσας, για να παρακαλέσουμε με συντριβή και ταπείνωση αυτή, τη μάνα του Λυτρωτή μας, τον ποταμό τον γλυκερό του ελέους, να μεσιτεύσει προς τον Υιό της και Θεό μας, για να φανεί ίλεως και να βρει επιτέλους η πατρίδα μας τη δικαίωση, την ελευθερία και τη σωτηρίας της. Να φανεί ίλεως, για να παρέλθει επιτέλους γρήγορα η οικονομική κρίση που ταλανίζει την πατρίδα μας. Να φανεί ίλεως, για να καταπέμψει και όμβρους ειρηνικούς, βροχές πολλές, προς ανάψυξη, αναζωογόνηση και καρποφορία της διψασμένης γης μας», πρόσθεσε.
«Η παρούσα τριπλή κρίση», υπογράμμισε, «μόνο τότε θα παρέλθει, όταν έμπρακτα μετανοήσουμε, όπως οι Νινευίτες της Παλαιάς Διαθήκης και εκζητήσουμε το άπειρο έλεος του Θεού. Αν λουσμένοι και εξαγνισμένοι μέσα στο λουτρό της μετάνοιας και της εξομολόγησης, προσέλθουμε εν μετανοία και εξομολογήσει ενώπιόν Του και εκζητήσουμε το έλεος και τη συγγνώμη Του, τότε να είστε βέβαιοι ότι η πατρίδα μας γρήγορα θα εξέλθει από τη σημερινή τριπλή τραγωδία της και θα εύρει επιτέλους τη δικαίωση και ελευθερία και τη σωτηρία της».
«Ας καλλιεργήσουμε όλοι μας», επεσήμανε κλείνοντας τον λόγο του ο Πανιερώτατος, «το χάρισμα της μετάνοιας, που συνοδεύει την ψυχή μας και μετά θάνατο, γιατί η μετάνοια μπορεί να μας ανοίξει το δρόμο της αληθινής επίγειας ευτυχίας, αλλά και τις πύλες της αιώνιας του Θεού Βασιλείας».
Μετά το πέρας της
Θείας Λειτουργίας, τελέστηκε το σαρανταήμερο μνημόσυνο του αειμνήστου Ηγουμένου της Ιεράς Μονής Αποστόλου Βαρνάβα Γέροντος Γαβριήλ και αμέσως μετά ψάληκε ο «Παρακλητικός Κανόνας εις την ομβροτόκο νεφέλη Υπεραγία Θεοτόκο την επονομαζομένη Κυκκώτισσα», ποίημα του Δρος Χαραλάμπη Μ. Μπούσια, Μεγάλου Υμνογράφου της των Αλεξανδρέων Εκκλησίας
Στην συνέχεια όλος ο πιστός λαός γονυπετής μαζί με τους Λειτουργούς Αρχιερείς και τον κλήρο ανέπεμψε Δέηση, ενώπιον της θαυματουργού Εικόνος της Παναγίας και ζήτησε τον τερματισμό της ανομβρίας.