Κάθε ἁγίου ἡ μνήμη, ἀγαπητοί Χριστιανοί, ἀποτελεῖ καί μιά ξεχωριστή πνευματική εὐκαιρία γιά αὐτοκριτική, αὐτογνωσία, ἀλλά καί ἀναψηλάφηση τῆς λαμπρῆς καί ἁγιοτόκου τῆς Ἐκκλησίας μας πορείας. Σεμνύνεται ἡ Ἐκκλησία γιά τούς ἁγίους της, πού, κατά τόν ὑμνογράφο: «ὡς ἄστρα ἀπλανῆ τοῦ Ἡλίου τῆς δόξης, ἀνέλαμψαν ἐν τῇ γῇ», καί μέ τήν φωτεινότητα τοῦ παραδείγματός τους προβάλλουν διαχρονικά γιά ὅλους μας ὡς πρότυπα, μάλιστα στήν ἐποχή μας αὐτή, πού τή χαρακτηρίζει μιά φρενιτιώδης καί ὑλόφρονη παραπληξία. Εἶναι οἱ μορφές τῶν ἁγίων ὄαση πνευματικότητας, σταθμός πνευματικῆς εὐφροσύνης καί παιδαγωγούσας ἀνάπαυλας, ὅπως, ἐπίσης, καί ἀφορμή ὡραίων ψυχικῶν ἀνατάσεων γιά τόν λαό μας. Τίς πυξίδες αὐτές, πού προσανατολίζουν τή ζωή μας, ὁ οὐρανοφάντορας Βασίλειος ἐγκωμιάζει, λέγοντας: «Χορός ἅγιος, σύνταγμα ἱερόν, συνασπισμός ἀρραγής, κοινοί φύλακες τοῦ γένους τῶν ἀνθρώπων, ἀγαθοί κοινωνοί φροντίδων, δεήσεως συνεργοί, πρεσβευταί δυνατότατοι, ἀστέρες τῆς οἰκουμένης, ἄνθη τῶν Ἐκκλησιῶν». Διαχρονικά ὑποδείγματα ζωῆς εἶναι οἱ ἅγιοι, πού σφραγίζουν τόν χρόνο μέ τό ἦθος τους, ἀλλά καί μέ τό ἔργο τους. Φωτίζουν καί ψυχώνουν τή συνείδηση, ἐρεθίζουν τό φιλότιμο, στοιχειοθετοῦν τό χρέος τῶν σημερινῶν χριστιανῶν, καί διανοίγουν ἕνα εὐγενικό γιά ὅλους ὁραματισμό γιά τό μέλλον.

Κήρυγμα του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας κ.κ. Νικηφόρου. Εορτή Αγίου Νικολάου, Αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας του Θαυματουργού.
https://youtu.be/RIbEGtGl__A
https://imkykkou.org.cy/archives/10088
https://imkykkou.org.cy/archives/10120

 

 

 

 

 

 

View this post on Instagram

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

A post shared by The Holy Monastery of Kykkos (@monasteryofkykkos)

          Ξεχωριστή ψηφίδα στό μωσαϊκό αὐτό τῆς καρποφόρου παρουσίας τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στή ζωή τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι καί ὁ ἅγιος Νικόλαος, τοῦ ὁποίου τήν ἱερή μνήμη τιμοῦμε σήμερα μέ τήν πανηγυρική αὐτή Θεία Λειτουργία.

          Σήμερα τιμοῦμε ἕνα φωτοβόλο Ἱεράρχη, ὑπέροχο πηδαλιοῦχο καί θεήλατο οἰακοστρόφο τῆς Ἐκκλησίας, «Ἱεραρχῶν τήν καλλονήν, καί τῶν πατέρων κλέος, τήν βρύσιν τῶν θαυμάτων καί τῶν πιστῶν ἀντιλήπτορα μέγιστον», κατά τή μελουργική γραφίδα τοῦ ὑμνωδοῦ, τόν ἅγιο Ἐπίσκοπο τῶν Μύρων τῆς Λυκίας, τόν θαυματουργό Νικόλαο. Ἡ ἐκκλησιαστική ἁγιολογία κατέγραψε τόν ἅγιο Νικόλαο ὡς ἕνα ἀεικίνητο καί ἐνθουσιώδη εὐαγγελικό ποιμένα, ἕνα ἀκάματο καί ἀκούραστο συμπαραστάτη τῶν χριστιανῶν, μέγα φιλάνθρωπο καί στοργικό πατέρα, πού ἀναδείχθηκε «τῶν θλιβομένων παρηγορία καί πενομένων εὐπορία».

          Ὁ ἅγιος Νικόλαος γεννήθηκε στά Πάταρα τῆς Λυκίας τῆς Μικρᾶς Ἀσίας γύρω στό 250 μ.Χ. ἀπό ἰδιαίτερα εὐσεβεῖς γονεῖς, πού, ἄν καί οἰκονομικά καί κοινωνικά ἐπιφανεῖς, τοῦ ἐνέπνευσαν βαθιά ταπείνωση καί πίστη στόν Χριστό, καί χειραγώγησαν τή νεανική ψυχή του στήν ἀρετή. Μολονότι χάνει πολύ πρόωρα τούς γονεῖς του, τούς πλούσιους γονεῖς του, καί παραμένει ὀρφανός, δέν συμπαρασύρεται ἀπό τίς σειρῆνες τῶν κοσμικῶν ἀπολαύσεων, καί ἡ κοινότητά του, ἀναγνωρίζοντας τή σπάνια ἀφιλοκερδῆ αὐταπάρνηση καί τό ἱεραποστολικό πνεῦμα διακονίας του πρός ὅλους, τόν ὠθεῖ πρός τήν ἱερωσύνη, ὅπου διακόνησε ὁ Νικόλαος, διακόσμησε τή θέση, πού τοῦ ἐμπιστεύθηκε τό ποίμνιό του, μέ θυσιαστικό πνεῦμα, εὐκρασία νοῦ, σύνεση πολιά, ἄκρατο ζῆλο καί ἄκαμπτη βούληση. Ἡ φήμη δέ τῆς ἁγιότητάς του ἐξαπλώθηκε ἀστραπιαῖα καί σύντομα ἡ Ἐκκλησία τόν ἀναδεικνύει Ἀρχιεπίσκοπο στά Μύρα τῆς Λυκίας. Ἐκεῖ συνεχίζει νά ποιμαίνει καί νά μαγνητίζει τούς πιστούς, παρά τίς διώξεις, τίς κακώσεις καί τίς φυλακίσεις, πού ὑπέστη, κατά τούς διωγμούς τῶν Ρωμαίων Αὐτοκρατόρων Διοκλητιανοῦ καί τοῦ Μαξιμιανοῦ.

          Πέραν, ὅμως, ἀπό τήν πολύπλευρη κοινωνικοποιμαντική του παρουσία καί προσφορά, ὁ ἅγιος Νικόλαος ὑπῆρξε καί ἀκριβής ἐκφραστής τῆς εὐαγγελικῆς ἀλήθειας καί ἦταν πραγματικά γιά τήν ἐποχή του, ὅπως καί τό Ἀπολυτίκιό του μᾶς λέει: «κανόνας πίστεως». Κορυφαία ὅμως στιγμή στή ζωή του, ἴσως, ὑπῆρξε ἡ καταλυτική συμμετοχή του στήν Α΄ Οἰκουμενική Σύνοδο, πού συγκάλεσε ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος, γιά νά ἀντιμετωπίσει τή χριστιανομάχο λαίλαπα τοῦ Ἀρειανισμοῦ. Ἐκεῖ ὁ ἅγιος Νικόλαος ὑπερασπίστηκε μέ σθένος τήν ἀλήθεια, καί, κατά τήν παράδοση, σέ μιά συνεδρία τῆς Συνόδου, παρόλο πού τόν χαρακτήριζε τόν ἅγιο Νικόλαο ἡ νηφαλιότητα σέ βαθμό, πού καί στό Ἀπολυτίκιό του καλεῖται «εἰκόνα πραότητος», ἐντούτοις δέν ἄντεξε τή λυσσώδη κατά τοῦ Θεανδρικοῦ τοῦ Κυρίου προσώπου ἐπίθεση τοῦ Ἀρείου, καί τόν χαστούκισε, προκαλώντας τήν ὀργή τοῦ Αὐτοκράτορα, ὁ ὁποῖος καί διέταξε τή φυλάκισή του. Μέ θαυμαστό ὅμως τρόπο ἀπελευθερώνεται ἀπό τόν Σωτῆρα Χριστό, πού, σύμφωνα μέ τήν παράδοση, μαζί μέ τή Θεοτόκο τοῦ ἐπέστρεψε, πρός ἔκπληξη τῶν δεσμοφυλάκων του, τό ὠμόφοριο καί τό ἱερό Εὐαγγέλιο, πού τοῦ εἶχαν ἀφαιρεθεῖ. Αὐτοῦ, λοιπόν, τοῦ μεγάλου Ἱεράρχη, τοῦ ἐν ἁγίοις πατρός ἡμῶν Νικολάου Ἐπισκόπου Μύρων τῆς Λυκίας, τήν ἱερή μνήμη γιορτάζει σήμερα ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, ἀγαπητοί Χριστιανοί, καί μαζί της καλούμαστε καί μεῖς νά συνεορτάσουμε, νά τιμήσουμε τή μνήμη του. Καί ὁ καλύτερος τρόπος νά τιμήσουμε τή μνήμη του εἶναι νά ξαναζωντανέψουμε μέσα μας τήν πίστη στόν Χριστό, τόν θεῖο μας Λυτρωτή.

          Ὁ ἅγιος Νικόλαος, μέ τό παράδειγμά του, διδάσκει σέ μᾶς τήν ἀναγκαιότητα τῆς συνάντησης καί οὐσιαστικῆς ἐπαφῆς μέ τόν Σωτῆρα Χριστό. Καί δέν νοεῖται οὐσιαστική σχέση μέ τόν Χριστό χωρίς μετάνοια, ἐξομολόγηση καί συμμετοχή στό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας: «Ὁ τρώγων μου τήν σάρκα καί ὁ πίνων μου τό αἷμα ἐν ἐμοί μένει, κἀγώ ἐν αὐτῷ» (Ἰω. στ΄ 56), διακήρυξε ὁ ἴδιος ὁ Χριστός.

          Γι’ αὐτό, ἀγαπητοί μου, ὅταν σέ λίγο θά ἀκούσετε τόν ἱερέα νά σᾶς καλεῖ: «Μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης προσέλθετε», τότε νά πλησιάσετε μέ φόβο Θεοῦ καί μέ ἀγάπη πολλή, γιά νά βάλετε μέσα σας, ἐφ’ ὅσον βέβαια εἶστε κατάλληλα προετοιμασμένοι, αὐτόν πού εἶναι ἡ Ἀλήθεια, ἡ Ζωή καί τό Φῶς, δηλαδή τόν Σωτῆρα Χριστό.

          Ὁ ἑορταζόμενος σήμερα ἅγιος Νικόλαος, ἀγαπητοί μου, εἶναι ὁδοδείκτης, πού μᾶς δείχνει τόν δρόμο, πού ὁδηγεῖ στόν Χριστό, πού εἶναι ἡ ἀληθινή χαρά, εὐτυχία καί μακαριότητα. Ἄς τόν ἀκολουθήσουμε. Ἄς μιμηθοῦμε τό παράδειγμά του. Ἄς σταυρώσουμε, δηλαδή, μέσα μας τόν ἐγωϊσμό, τήν ὀργή, τόν φθόνο, τό μῖσος, τή μνησικακία, τήν ἔχθρα, τά σαρκικά πάθη καί, στή συνέχεια, ἄς ἑδραιώσουμε μέσα μας τήν ἀγάπη, τήν ταπείνωση, τήν ἀνεξικακία, τή συγγνώμη, τήν ἀνοχή, τή μακροθυμία, τήν ὑπομονή καί τήν πραότητα. Ἄν αὐτό κάνουμε, τότε νά εἶστε βέβαιοι, ὅτι καί ἐμεῖς κληρονόμοι τῆς θείας Βασιλείας θά γίνουμε. Ἀλλά, καί στήν παροῦσα ἐπίγεια ζωή μας, θά ἔχουμε τίς ἀποτελεσματικές πρός τόν Θεό μεσιτεῖες τοῦ ἑορταζομένου σήμερα ἁγίου Νικολάου, καί, ἔτσι, θά φανεῖ ἵλεως ὁ Κύριος καί βεβαία θά ἔχουμε τή σωστική του βοήθεια σέ ὅλα τά προβλήματα καί τούς κινδύνους, πού μᾶς ταλανίζουν, ὅπως εἶναι τό χρονίζον ἐθνικό μας πρόβλημα, ἡ θανατηφόρα τοῦ κορωνοϊοῦ πανδημία καί ἡ ἀπότοκη τοῦ κορωνοϊοῦ οἰκονομική τοῦ λαοῦ μας δυσπραγία καί ἄλλα.

          «Ἱεράρχα Νικόλαε, θεοφόρε παμμακάριστε, πταισμάτων τήν ἄφεσιν παρά τοῦ Σωτῆρος αἴτησε, καί ἀπαύστως πρέσβευε, ὅπως καί νῦν, ταῖς εὐχαῖς σου, ρυσθείημεν ἐκ πειρασμῶν καί κινδύνων καί ὀδυνῶν, οἱ ἀξίως εὐφημοῦντές σε». Ἀμήν.

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

• 

Κυριακή Ι´ Λουκά Μετόχι Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Κύκκου Άγιος Προκόπιος – Θεία Λειτουργία και Κήρυγμα του Πανιερωτάτου Μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας κ.κ. Νικηφόρου
06 Δεκεμβρίου 2020
https://youtu.be/RIbEGtGl__A
https://imkykkou.org.cy/archives/10088