Ύστερα από αίτημα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρα προς τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Κύκκου και Τηλλυρίας και Ηγούμενο της Ιεράς Βασιλικής και Σταυροπηγιακής Μονής Κύκκου κ. Νικηφόρο, πιστό αντίγραφο του Θησαυρίσματος της Ιεράς Εικόνας της Παναγίας της Ελεούσας του Κύκκου μεταφέρθηκε στην ως άνω Μητρόπολη, προκειμένου να παραμείνει προς προσκύνηση και ευλογία του κλήρου και του πιστού λαού του Θεού στην εν λόγω Μητρόπολη, από τις 30 Ιανουαρίου μέχρι και τις 4 Φεβρουαρίου.

Την Εικόνα μετέφεραν ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης κ. Αγαθόνικος Κυκκώτης, Έφορος της Μονής και Πρωτοσύγκελλος της Μητροπόλεως Κύκκου και Τηλλυρίας, ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης κ. Ιερώνυμος Πυλιώτης και ο Πρωτοπρεσβύτερος Παρασκευάς Παπαμιχαήλ, Διευθυντής του Γραφείου του Μητροπολίτη Κύκκου, συνοδευόμενοι από τους κυρίους Λουκά Παναγιώτου, αρχισυντάκτη του περιοδικού της Μητροπόλεως «Ενατενίσεις», και κ. Μιχάλη Μιχαήλ.

Οπτικογράφιση της υποδοχής της Ιεράς Εικόνας της Παναγίας της Ελεούσας του Κύκκου,
του εσπερινού και της ομιλίας του Αρχιμανδρίτη Αγαθόνικου Κυκκώτη.

Η Αγία Εικόνα τοποθετήθηκε κατ’ αρχήν στο παρεκκλήσιο της Αγίας Γλυκερίας, αφού της αποδόθηκαν οι δέουσες τιμές από στρατιωτικό άγημα, και ακολούθως με λιτανευτική πομπή μεταφέρθηκε στον Ιερό Ναό Ἁγίου Δημητρίου Πετρουπόλεως επάνω σε διαμορφωμένο όχημα του Ελληνικού Στρατού.

Εκεί την υποδέχθηκε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιλίου, Αχαρνών και Πετρουπόλεως κ. Αθηναγόρας με αξιωματούχους ιερείς της Μητροπόλεως και τον πιστό λαό.

Ακολούθως τελέστηκε Μέγας Πανηγυρικός Εσπερινός, χοροστατούντος του Μητροπολίτου κ. Αθηναγόρα.

Προσφωνώντας την ομήγυρη κλήρου και λαού, ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τον Πανιερώτατο Μητροπολίτη Κύκκου κ. Νικηφόρο, τους κομιστές της Εικόνας και το πλήρωμα του κλήρου και του λαού, όπου και ακολούθως επεξήγησε και υπογράμμισε τη σημασία του ιερού Θησαυρίσματος της Εικόνας, λέγοντας ότι το πρωτότυπό της, το οποίο ευρίσκεται στην ομώνυμη Μονή της αποτελεί πιστό έργο του Αποστόλου και Ευαγγελιστή Λουκά, το οποίο σημαίνει ότι απονέμει πλούσιες τις ευλογίες της Υπεραγίας Θεοτόκου.

Στη συνέχεια τον λόγο έλαβε ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης κ. Αγαθόνικος, ο οποίος μετέφερε αδελφικούς εν Κυρίω χαιρετισμούς και ευλογίες του Μητροπολίτη Κύκκου κ. Νικηφόρου και, μεταξύ άλλων, σημείωσε ότι το αντίγραφο της Εικόνας της Παναγίας του Κύκκου για δεύτερη φορά από το 1892 εξέρχεται της Μονής και, επισκεπτόμενο την Μητρόπολη Ιλίου, χαρίζει πλούσιες τις δωρεές του στο ευσεβές πλήρωμα του κλήρου και του λαού του Θεού.
Ακολούθως εξέφρασε την πεποίθηση ότι η Χάρις της Παναγίας, η οποία διά της Εικόνος της επισκέπτεται τους ευλαβείς προσκυνητές της, θα χαρίσει την παρηγοριά, την ενίσχυση και την ευλογία στον καθένα, ανάλογα με τις ανάγκες του, όπως και στον δοκιμαζόμενο από πολλά προβλήματα ελληνικό λαό.

Η παραμονή της Εικόνας καθ’ όλο το διάστημα της παρουσίας της στη Μητρόπολη Αχαρνών προσήλκυσε πλήθος προσκυνητών, όχι μόνο από την εν λόγω Μητρόπολη, αλλά και από πολλές άλλες περιοχές της Ελλάδας.

Η πλήρης ομιλία του Πανοσιολογιώτατου Αρχιμανδρίτη κ. Αγαθονίκου, έχει ως εξής:

Σεβασμιώτατε Μητροπολίτη Ἱλίου, Αχαρνῶν και Πετρουπόλεως,
και Πολυσέβαστε Δέσποτα κ. Αθηναγόρα,
Άγιοι Αρχιερείς, Σεβαστό Ιερατείο, Μοναχοί και Μονάζουσες,
Έντιμοι Εκπρόσωποι των Κρατικών, Πολιτειακών και Δημοτικών Αρχών,
Λαέ του Θεού,

«Παναγία Θεοτόκε Κυκκώτισσα υπερύμνητε,
Της σης Αγίας Εικόνος
Θαυματουργόν και σεπτόν
Μετηνέγκομεν εις Πετρούπολιν Εκτύπωμα,
Προς του λαού αγιασμόν,
Προς προστασίαν εναργή και στήριγμα,
Ελεούσα, περίσκεπε πάντων,
Πιστώς προστρεχόντων ση χάριτι ταύτη τη ημέρα»

Πατέρες και Αδελφοί μου,

«Χαίρετε εν Κυρίω πάντοτε· πάλιν ερώ χαίρετε» (Φιλ. δ΄4). Με αυτόν, τόν Παύλειο λόγο, σας χαιρετώ, έχοντας επισκιαζόμενη την αναξιότητά μου από τη χάρη της αγίας Εικόνος της Ελεούσας του Κύκκου.
Η Κυκκώτισσα Κυρία Μητέρα, η Ελεούσα Παναγία, για δεύτερη φορά, σε σύντομο χρονικό διάστημα, μετά από αιώνες, από το 1892, εξέρχεται εκ του Ιερού Σεμνείου της, όπου βρίσκεται ενθρονισμένη πάνω στον ιερό Χρυσοποίκιλτό της Θρόνο, φέροντας πέπλο Βασιλικό του κόσμου τούτου, ως Θεοτόκος Βασίλισσα, ως Υπέρμαχος Στρατηγός και ως Κυρία των αγγέλων των ουρανών.
Η περίπυστη Ιερά Μονή μας βρίσκεται στό όρος του Τροόδους, τό όρος, το οποίο στεφανώνει τη Νήσο των Αγίων, την ευλογημένη και πολύπαθη Κύπρο μας. Σήμερα, το πιστό αντίγραφο της Εικόνας της Παναγίας του Κύκκου, σας επισκέπτεται, μεταφέροντας τη χάρη της Αγίας Εικόνας, για να ευλογήσει, να αγιάσει και να ελεήσει, με τη μητρική της παρρησία στον Κύριο και Θεό της και με την αγάπη της να επισκιάσει όλους, όπως και την πόλη σας, διαμέσου των ιερών παρακλήσεων των πομπών και των λιτανειών. Να επιβλέψει την πόλη, που ήθελε την ενότητα όλων των Δήμων της, μέσω της μεγάλης και λαμπρής εορτής των Παναθηναίων, που γινόντουσαν κάθε 4 χρόνια. Μια εορτή, που την τελευταία ημέρα των εορτασμών της, λιτανευόταν με ένα ξύλινο Καράβι το Χρυσοΰφαντο Πέπλο της μυθικής θεάς Αθηνάς μέχρι τον Παρθενώνα, προκειμένου να καλύψουν με τον Πέπλο τούτο οι Ιερείς το ξύλινο άγαλμά της, που πίστευαν ότι έπεσε από τον ουρανό. Το Ιερό Πέπλο, καλύπτοντας το άγαλμα, συμβόλιζε την ενότητα όλων των Δήμων των Αθηναίων, αλλά αποτελούσε συνάμα και σύμβολο ευχαριστίας ελπίδας, προστασίας και δοξασμού όλων των Αθηναίων πολιτών στους διάφορους αγώνες της ζωής της.
Η Ιερά Μονή μας, κατά τη ρήση νεοφανούς Αγίου των ημερών μας, του Οσίου Παϊσίου, έχει την εξαιρετική ευλογία να έχει θησαυρισμένο το κομμάτι ξύλου του Παραδείσου, το οποίο, κατά την παράδοση, μεταφέρθηκε από Αγγέλους στη γη, προκειμένου ο Ευαγγελιστής Λουκάς να ιστορήσει, με τις θεομητορικές ευλογίες της υπερευλογημένης ενδόξου Δέσποινας, το σεπτό πρόσωπό της, ως δεξιοκρατούσα Μητέρα, τον Υιό και Λόγο του Θεού και Υιό της, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, της οποίας την εορτή της Υπαπαντής, της υποδοχής της, δηλαδή, από τον πρεσβύτη Θεοδόχο Συμεών, επιτελούμε αυτές τις μέρες.
Με σκεπή, λοιπόν, από πορφύρα χρυσοΰφαντη, κεκαλυμμένη η Αγία Εικόνα της, όπως και το ιερό αντίγραφό της, μεταφέρεται σήμερα κοντά σας, κομίζοντας την αγία ευλογία του Υιού της στους ευλαβείς προσκυνητές και τιμητές της.
Για την Μοναστική μας Αδελφότητα, και για όλη τη Νήσο Κύπρο, η οποία τηρεί αυτήν την παράδοση των προγόνων μας, το Ιερό Πέπλο της Αγίας Εικόνας μας, είναι σύμβολο Σεβασμού και κάλεσμα ενότητας, είναι σύμβολο Παρθενίας – κάλεσμα εγκρατείας – σύμβολο σύνεσης – κάλεσμα μετανοίας – σύμβολο δύναμης και ελπίδας – κάλεσμα εν Χριστώ πνευματικού αγώνα και θυσίας.
Ο Πανιερώτατος Γέροντάς μας, ο Καθηγούμενος της Μοναστικής μας Αδελφότητος και Μητροπολίτης Κύκκου και Τηλλυρίας κ.κ. Νικηφόρος, συνήνεσε στο αίτημά σας, Σεβασμιώτατε, και εξ αγάπης ειλικρινούς προς τη Σεβασμιότητά σας και τον πιστό κλήρο και λαό σας, αποφάσισε τη μεταφορά του ιερού τούτου θησαυρίσματος, πιστού αντιγράφου της Παναγίας της Ελεούσης της Κυκκωτίσσης, στη Μητρόπολή σας Ιλιού, Αχαρνών και Πετρουπόλεως, ώστε να τεθεί προς προσκύνηση στον ιερό τούτο Καθεδρικό Ναό του Μυροβλήτου Αγίου Δημητρίου. Και η αγιοπρεπής αυτή χειρονομία του Καθηγουμένου Μητροπολίτου μας κ.κ. Νικηφόρου είχε και ως κίνητρο αγαθό, ότι η Ιερή αυτή Εικόνα της Παναγίας πρόκειται να επισκεφθεί ‘’όμαιμον, ομόγλωσσον και ομόπιστον λαόν’’ του Θεού και θα ωφελήσει ψυχές, «ὑπέρ ὧν Χριστός ἀπέθανε καί ἀνέστη». Ναι, Σεβασμιώτατε, η Εκκλησία του Χριστού είναι Μία και Καθολική και εκτείνεται, κατά το κείμενο της Διδαχής των Αποστόλων, και καλύπτει όλα τα μέρη της γης, προπάντων δε και την Ελληνική γη.
Γι’αυτό και μεις, με την ευκαιρία τούτη καταθέτομε, ότι δεν λησμονούμε, πως εμείς οι Κύπριοι έχομε κοινούς προγόνους Έλληνες.

Σεβασμιώτατε,

Η ιερή και θαυματουργή Εικόνα της Ελεούσης της Θεοτόκου Μαρίας, η οποία θησαυρίζεται, όπως προανέφερα, στην ομώνυμη σεβασμία, Βασιλική και Σταυροπηγιακή Μονή του Κύκκου, είναι έργο, ιστόρημα, του ευαγγελιστή Λουκά και, λόγω της χάρης της, αποτελεί το μεγαλύτερο προσκύνημα, όχι μόνο της Κύπρου, αλλά πανευλογημένο θησαύρισμα και ευλογία για όλη την Ορθοδοξία. Η θαυματουργή αυτή Εικόνα, μέσα από τη μακραίωνη ιστορία της Μονής, αποτελεί στη συνείδηση του Ορθόδοξου Ελληνισμού της Κύπρου εθνικό και εκκλησιαστικό κειμήλιο ανεκτίμητο. Η χάρη της Παναγίας της Κυκκώτισσας, της Βασίλισσας της Κύπρου, επισκιάζει, όχι μόνο όλη τη Μεγαλόνησο, αλλά, με τα καθ’ ημέραν θαύματά της, επισκέπτεται τα πέρατα της γης. Η μακρά πορεία και κραταιά προστασία της αποδεικνύει, ότι, δια μέσου των αιώνων, δεν υπήρξε μόνο το θεοφρούρητο οχυρό των ορθοδόξων βιωμάτων και της ορθοδόξου πενυματικότητας, αλλά και η ακτινοβόλος εστία του ελληνορθοδόξου πολιτισμού και η κιβωτός των εθνικών προσδοκιών του κυπριακού Ελληνισμού, και όχι μόνο. Οι μοναχοί της αείποτε, από της συστάσεως της Μονής μας, υπήρξαν άγρυπνοι φρουροί και φύλακες των ιερών και των οσίων της Πίστεως και της Πατρίδος, αλλά και δημιουργοί και συντηρητές των ανεκτίμητων αξιών του ανθρωπίνου πολιτισμού. Η Ελληνική Ιστορία σημειώνει και επαινεί, ότι Κυκκώτες μοναχοί, κάτω από τον ευτελή μοναχικό τους τρίβωνα, έκρυπταν φλογερή και εκδήλωναν έμπρακτη την αγάπη προς τη μητέρα Ελλάδα και την ελευθερία.

Και η μητέρα Πατρίδα, η Ελλάδα όλων των Ελλήνων της Οικουμένης, έδωσε τις δυνατότητες, ώστε να ιδρυθούν και να λειτουργήσουν από τη Μονή μας, μία σειρά οργανωμένων Μετοχίων εκτός Κύπρου, όπως στη Σμύρνη, στην Αττάλεια της Μικράς Ασίας, στο Πανόρμο της Προποντίδας, στην Κω, στα Δωδεκάνησα, στην Τσέριανη της Ηπείρου, στη Λάρισσα της Θεσσαλίας, στην Ξάνθη της Δυτικής Θράκης, στις Σέρρες της Κεντρικής Μακεδονίας, στον Γαλατά και Διπλοκιόνιο της Κωνσταντινουπόλεως και αλλού. Αυτά τα Μετόχια επανδρώνονταν από μέλη της Αδελφότητας της Μονής Κύκκου και, πέρα από την οικονομική στήριξη, την οποία είχε ανάγκη σε καιρούς δυσχείμερους η Μονή, αλλά και ο Κυπριακός Ορθόδοξος Ελληνισμός, λειτουργούσαν, κυρίως, ως πνευματικός και εθνικός σύνδεσμος του ευρύτερου Ελληνισμού με το Νησί. Ταυτόχρονα, όμως απέβαιναν και ο θείος αγωγός, ώστε να διαδίδεται η χάρις της Αγίας Εικόνας σ’ όλο το υπόδουλο Έθνος μας και στους όπου γης Ορθοδόξους. Και εδώ πρέπει να καταθέσομε κι ένα θαυμαστό γεγονός, ότι η Αγία Εικόνα κατείχε εξέχουσα τιμή και σεβασμό ακόμη και από τους Μουσουλμάνους κατακτητές. Έτσι, πολλές φορές σώθηκε η ζωή πολλών υπόδουλων αδελφών μας, εξαιτίας της εξέχουσας αυτής τιμής, που είχαν προς την Αγία Εικόνα ακόμη και δυναμικές μορφές Σουλτάνων, οι οποίοι βίωσαν προσωπικές εμπειρίες θαυμασίων και ευεργετήθηκαν από τη χάρη της Παναγίας.

Σήμερα η Ιερά Μονή του Κύκκου, το σεπτό και αιωνόβιο τούτο σκήνωμα, διακρατεί τον δυναμισμό και τη ζωτικότητά της και, έχοντας την τόλμη των πρωτοβουλιών της, προσπαθεί, με άγρυπνο τον λύχνο της εκκλησιαστικής και εθνικής συνειδήσεώς της, να συλλαμβάνει τα μηνύματα των καιρών και να χαράσσει νέους δρόμους, και να ανοίγει καινούργιους ορίζοντες, μέσα στο πνεύμα, την ευρύτητα και τη σύλληψη της ορθόδοξης σκέψης και ζωής, όπως οι καιροί μας το υπαγορεύουν. Με ένα αρμονικό συνδυασμό πνευματικότητας και κοινωνικότητας, με τη ζέση της πίστεως, αλλά και της εν Χριστώ αγάπης, εργάζεται προς την κατεύθυνση εκείνη, που εδραιώνει το πνεύμα, που κραταιώνει την πολιτιστική παράδοση και δημιουργεί προϋποθέσεις για το μέλλον. Με ανοικτούς, λοιπόν, τους εθνικούς της ορίζοντες και υψωμένες τις πνευματικές της κεραίες, μάχεται σθεναρά προς ενδυνάμωση των πατρικών μας παραδόσεων και βιωμάτων και διατήρηση του ελληνορθοδόξου φρονήματος.

Αναμφίβολα, καρδιά και ιθύνων νους της σημερινής πολυσχιδούς δράσεως της Ιεράς Μονής του Κύκκου είναι ο ακοίμητος οραματιστής και υψιπέτης αετός του πνεύματος, ο εκκλησιαστικός Ηγέτης με τη διάκριση και το όραμα, την υψηλή αίσθηση ευθύνης και την άμετρη αγάπη προς την μητέρα Εκκλησία και Ελλάδα, που όμοιά της δεν απαντάται εύκολα. Και αυτός είναι ο Πανιερώτατος Γέροντάς μου Μητροπολίτης Νικηφόρος. Με τις ευχές και τις ευλογίες του βρισκόμαστε σήμερα εδώ, όπως προανέφερα, με τους εκλεκτούς συνοδούς μου, τον Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Ιερώνυμο, τον Πρωτοπρεσβύτερο κ. Παρασκευά και τους εντίμους κ. Λουκά Παναγιώτου και κ. Μιχάλη Δημοσθένους, μεταφέροντας τη χάρη της Αγίας Εικόνας, μέσω αυτού του Ιερού Αντιγράφου της, για να παρηγορήσει και να στηρίξει, να ευλογήσει και να ενισχύσει τον Ελληνικό λαό, που δοκιμάζεται και δεν καταποντίζεται, που βάλλεται, αλλά δεν καταβάλλεται, που πλήττεται αλλά δεν διαγράφει το ήθος, την αξιοπρέπεια, τον ηρωϊσμό, την μεγαλοπρέπεια της καταγωγής του και την υπερλαμπρότητα της Ορθοδόξου πίστεώς του.

Προτού κλείσω τη σύντομη αυτή προσλαλιά μου, παρακαλώ όλους, να προσεύχεσθε για τους αδελφούς σας στην Κύπρο, οι οποίοι και διέρχονται τον αδυσώπητο κίνδυνο της τουρκικής κατοχής και βουλιμίας.
Και, περαίνοντας καταθέτω, ως ευχή, για όλους και για τον καθένα, τους λόγους, οι οποίοι ευρίσκονται τετυπωμένοι στην αγία Εικόνα της, ως εξής:
«Η χάρις του εξ εμού τεχθέντος είη δι’εμού μετ’ αυτών». Δηλαδή η χάρις του Υιού και Λόγου του Θεού, αλλά και Υιού της Παναγίας μας, ας είναι μετά πάντων των προσκυνούντων την Εικόνα της και επικαλουμένων τη χάρη Της.

Παναγία Μῆτερ Θεοῦ Ἐλεοῦσα Κυκκώτισσα, Ἡ ἀπό θρόνου ὑψηλοῦ τῆς σῆς δόξης ἐποπτεύσα πάντας τούς εἰλικρινῶς σε μακαρίζοντας καί ἐφορῶσα ἐπί τούς δεομένους οἰκέτας σου, Κεχαριτωμένη Ἐλεοῦσα, Κυκκώτισσα, ἡ εὐλογήσασα τό τοῦ Λουκᾶ ἔργον, τοὐτέστιν τό πανάγιον τῆς μορφῆς σου ἔκτυπον, εἰποῦσα αὐτῷ· «Ἡ χάρις τοῦ ἐξ ἐμοῦ τεχθέντος εἴη μετά πάντων τῶν αὐτό προσκυνούντων», ἡ τούς καταῤῥάκτας τοῦ οὐρανοῦ διανοίγουσα πρός δροσισμόν καί ἁγιασμόν τῶν ἐν αὐχμῷ παθῶν καί θλίψεων στενόντων δούλων σου, ἡ τούς ἐπιβούλους τῆς Μονῆς σου εἰς ὄλεθρον ῥίψασα, ἡ τοῖς νοσοῦσιν ἀλγεινῶς τήν ὑγίειαν παρέχουσα, ἡ περικρατοῦσα τό γῆρας καί τήν νεότητα ἰθύνουσα ἁπλανῶς πρός προκοπήν βίου καί ζωήν τήν αἰώνιον, ἡ ἑτοίμη ἀρωγός τῶν εἰς σέ προστρεχόντων καί θερμή πάντων πρός τόν Υἱόν σου μεσίτρια, ἡ ταῖς ἀτέκνοις εὐτεκνίαν βραβεύουσα καί ταῖς ἐγγύοις διδοῦσα τέκνα ὑγιέστατα, αὐτή, Ὑπεραγία Θεοτόκε, τῶν Κυπρίων ἡ καταφυγή καί τό ἀγαλλίαμα καί πάντων τῶν χριστωνύμων ἡ ἀντίληψις, ἴδε τήν ἡμῶν ταπείνωσιν τῶν ὑποκεκλικότων τάς ἑαυτῶν κεφαλάς τῇ παναγίᾳ σου χάριτι, καί δός τῷ λαῷ τούτῳ τῷ ἐν Πετρουπόλει καί τῇ περιοικίδι αὐτῆς οἰκοῦντι, πλουσίαν τήν χάριν καί εὐλογίαν σου πρός ἄμφω ὑγιείαν, εἰρήνην, χαράν, δύναμιν καί εὐφροσύνην. Παραμύθησον τούς ὀλιγοψύχους, θεράπευσον τούς νοσοῦντας, τούς πλημμυροπαθεῖς γείτονας ἐπίσκεψαι καί ἀποκατάστασιν αὐτοῖς δώρησαι, τά τέκνα ἡμῶν φώτισον φωτισμῷ γνώσεως καί ἀληθείας, τοῖς ἐμπεριστάτοις βοήθησον καί πᾶσι χορήγησον τά ἐλέη τοῦ Πανοικτίρμονος καί Παντελεήμονος Τόκου σου. Οἴδαμεν γάρ ὅτι δύνασαι, Κυκκώτισσα Θεογεννήτρια, πάντα, ὅσα ἄν θέλῃς καί βούλῃ. Οἴδαμεν ὅτι ἡ χάρις σου οὐ καταισχύνει πάντας τούς προσπίπτοντάς σοι, ἀλλά δίδωσι πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκονομικῇ κρίσει στένουσι τά πρός ἐπάρκειαν τροφῶν καί πρός σωτηρίαν αἰτήματα. Τοῖς ἀνέργοις ἐργασίαν πρός ζωοτροφήν δώρησαι ἐπακούουσα γοργῶς, Ἐλεοῦσα Κυκκώτισσα, πάντων ἡμῶν εὐλαβῶς κατασπαζομένων τήν πανσεβάσμιον Εἰκόνα σου καί πλήρωσον ἡμῶν τά πρός σωτηρίαν αἰτήματα, εὐχαῖς καί ἱκεσίαις τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἀποστόλου Βαρνάβα, τῆς ἑτοίμης ἡμῶν τῶν Κυπρίων ἐν δεινοῖς καταφυγῆς, τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μεγαλομάρτυρος Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου, τοῦ ἐφόρου καί πολιούχου του Δήμου τούτου, καί πάντων τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ἀσκήσει καί μαρτυρίῳ εὐρεστησάντων τῷ μονογενεῖ Σου Υἱῷ, ᾯ πρέπει πᾶσα δόξα, τιμή καί προσκύνησις εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.

Τροπάριον δεητικόν. Ἦχος πλ. α΄. Τόν συνάναρχον Λόγον.
Ἐλεοῦσα Παρθένε, σεμνή Κυκκώτισσα,
τήν σήν ἁγίαν εἰκόνα
ἐν Πετρουπόλει πιστῶς,
ἀσπαζόμενοι βοῶμέν σοι· Κατάπεμψον
πᾶσιν ἐλέη σοῦ Υἱοῦ,
πανοικτίρμονος Θεοῦ,
καί χάριτος ἐπομβρίαν
τῆς σῆς ἡμῖν τοῖς αὐχμῶσιν
ἐκ τῆς φλογός παθῶν καί θλίψεων.